Disclaimer: In dit en alle andere artikelen geef ik mijn eigen mening over honden- en kattenvoer als dierwetenschapper en voerexpert. Ik wil graag huisdiereigenaren helpen om betere voerkeuzes te maken voor hun huisdieren, en daarom deel ik mijn kennis en meningen over actuele onderwerpen in deze industrie. Mijn nadruk ligt op het adviseren en daar ik professioneel , onafhankelijk voerexpert ben ontvang ik geen sponsorringen van bepaalde merken!
Nummer 1 - Er zijn ingrediënten die niet op het etiket van hondenvoer vermeld hoeven te worden!
Met het toenemende aantal honden dat leidt aan aandoeningen, zoals allergieën/intoleranties wordt het steeds belangrijker dat we weten wat er in het voer van onze trouwe viervoeters zit. Wat er op het etiket van dierenvoeding moet staan is vastgelegd in een EU verordening, maar laat in de praktijk voor honden- en katteneigenaren toch wel erg veel te wensen over. Er zijn namelijk twee groepen ingrediënten die helemaal niet op het etiket vermeld hoeven te worden.
De eerste groep ingrediënten die niet op het etiket vermeld hoeven te worden zijn de premixen. Een fabrikant kan ervoor kiezen om vitamines, mineralen en spoorelementen allemaal los toe te voegen aan de voerbrij of deze in te kopen in premixen. Vaak heeft het laatste de voorkeur omdat deze in kleine hoeveelheden moeten worden toegevoegd.
Hier is gelijk het gekke, als de fabrikant er voor kiest om een premix te gebruiken is het niet wettelijk verplicht om op het etiket van het voer te vermelden wat er precies in die premix zit. Zodra de fabrikant geen gebruik maakt van een premix en alles zelf toevoegt dan moeten alle losse ingrediënten wel vermeld worden.
Fabrikanten die een premix gebruiken kiezen er vaak voor om de inhoud van die premix niet vrij te geven om zo hun recept te beschermen tegen de concurrentie.
De tweede groep die niet vermeld hoeven te worden zijn de additieven (wij kennen ze ook wel als E-nummers). Additieven zijn ingrediënten die geen voedingsstoffen zijn voor de hond of kat, maar worden toegevoegd om bijvoorbeeld de brokken langer houdbaar te maken. Er zijn verschillende groepen van additieven die gebruikt worden in het voer om verschillenden redenen, en daar gaan we het op een later moment nog uitgebreid over hebben, maar deze hoeven dus vaak niet vermeld te worden op het etiket. Additieven zijn vaak wel de boosdoeners die allergieën bij honden veroorzaken!
Veel fabrikanten kiezen er voor additieven niet te vermelden omdat deze niet de beste reputatie hebben, en deze ingrediënten kunnen het koopgedrag van de consument negatief beïnvloeden.
Lamsvlees (26%), gedehydrateerde lamproteïne (25%), bataten, gedroogde eieren, haring, gedehydrateerde haringproteïne, kippenvet, visolie (van haring), erwtenvezel, gedroogde wortelen, luzernemeel, inuline, fructo-oligosachariden, gistextract (bron van manno-oligo-sacchariden), gedroogde bosbessen (0.5%), gedroogde appel, gedroogde granaatappel, gedroogde zoete sinaasappel, gedroogde spinazie, psylliumschillen en zaden (0.3%), natriumchloride, gedroogde biergist, kurkuma (0.2%), aloë vera-extract, glucosamine, chondroïtinesulfaat.*
*Additieven, nutritionele toevoegingen en analytische bestanddelen ontbreken
Nummer 2 - Groenten, fruit en kruiden worden vaak alleen toegevoegd als marketing techniek
Wetenschappers zien dat de trends in diervoeding steeds sneller de trends in de humane voeding volgen. Daarom worden er aan het honden- en kattenvoer steeds meer producten toegevoegd, zoals bosbessen, frambozen, appel, wortel, en allerlei verschillende kruiden. Deze producten staan vaak prominent op de voorkant van de verpakking, want ze zijn immers gezond voor mens en dier.
Maar als we wat beter kijken zien we dat deze ingrediënten vaak helemaal onderaan het ingrediëntenlijstje staan. In het voorbeeld hiernaast van de N&D Prime Lam zien we dat er 0.5% gedroogde bosbessen in dit voer zit, dat betekent dat er 0.5 gram gedroogde bosbessen in 100 gram voer zitten. Even omgerekend in een zak van 12 kg zit dan slechts 60 gram bosbessen. Naar mijn mening krijgt dit kleine beetje bosbes wel erg veel aandacht op de voorkant van deze zak hondenvoer.
Ten tweede, als we wat meer in de productie van brokken duiken (geen zorgen we gaan niet het hele proces bespreken, maar mochten jullie daar interesse in hebben, laat het me vooral weten in de reacties!) dan weten we dat het wettelijk is vastgesteld dat een brokje ergens in het productieproces een kerntemperatuur van minimaal 90°C moet bereiken om alle bacteriën te doden. Dit betekent in de praktijk dat de brokken op een temperatuur van meer dan 100°C worden gemaakt.
Alle vitaminen en mineralen die in de groenten en fruit zitten, zijn hittegevoelig. Dat betekent dat met deze hoge bereidingstemperaturen alle vitaminen en mineralen in de groenten en fruit kapot gaan, en hebben dus geen enkele nutritionele waarde meer.
Dus ik zie deze ingrediënten liever niet in brokken, maar zou ze eerder zelf vers aan de maaltijd van mijn hond toevoegen!
Nummer 3 - Sommige fabrikanten gebruiken hetzelfde recept voor honden- en kattenbrokken.
Heel wat jaren geleden wist men nog niet dat katten extra taurine nodig hadden t.o.v. honden en dat ze anders ernstig ziek werden, met de dood tot gevolg.
Vandaag de dag weten we dat honden- en kattenvoer een hele andere samenstelling heeft. Zo hebben katten een nog hoger eiwitgehalte nodig dan honden. En bevat hondenvoer vaak wat meer suiker zodat de acceptatie van het voer toeneemt.
Toch gebeurd het nog dat er één recept wordt gebruikt door fabrikanten en daar dan honden- én kattenvoer van wordt geproduceerd. Een aanwijzing kan zijn als er extra taurine is toegevoegd in een hondenbrok!
Ik hoop dat jullie hier veel van geleerd hebben. Heb je vragen laat ze hieronder achter in de reacties of stuur me een email naar info@legendandminty.nl
Reactie plaatsen
Reacties